Sejarah Dusun

Mula bukane dijenengi Cagunan amerga kang dadi cikal bakal lan bebadra ing wewengkon kono yaiku Ki Coguna lan Nyi Coguna. Manut dongenge para sepuh ing padukuhan Cagunan nalika Majapahit kalah perang mungsuh Demak, akeh para prajurit kang keplayu. Salah sakwijining prajurit numpak prau nurut ilining kali Progo, tekan pinggir alas praune mung muter wae ora mlaku merga banyune ngligeng. Prajurit kang aran Coguna banjur minggir lan percaya menawa lelakon mau mratandani dheweke kudu babad alas ing kono.

Coguna miwiti urip dhewe ing papan kono. Coguna golek iwak kanggo nyambung urip, yen anggone golek akeh diwenehake sedulur tangga papan sing wis sakwetara wektu manggon ing kono. Srawunge kang semanak, andhap asor lan seneng tetulung akeh kang padha urmat. Uripe kajen Warga kiwa tengene yen nyebut Coguna Sunan Ngireng-ireng, amerga saben ndinane Coguna nganggo sandangan sarwa ireng lan tumindake ing pasrawungan kaya tumindake Sunan. Apa maneh menawa sakpejagong akeh kawruh

kabecikan kang dikandhakake. Mula ora mokal wong-wong dha nyebut Sunan Ngireng-ireng.

Coguna ketemu jodo lan urip bebrayan uga ing papan kono nganti tekan sedane. Ki Coguna lan Nyi Coguna disareke i papan kono uga minangka cikal bakal. Mula kanggo pepeling papan kono dijenengi Cagunan.

maka bukanya dinamakan cagunan karena yang jadi cikal akan dan bebadra di wilayah situ ialah ki coguna dan nyi coguna. menurut dongenge para sepuh di padukuhan cagunan ketika majapahit kalah perang musuh demak, banyak para prajurit yang terbirit. salah sakwijining prajurit menaiki prau nurut ilining kali progo, sampai pinggir hutan praunya cuma memutar saja tidak jalan karena airnya ngligeng. prajurit yang nama coguna lalu minggir dan percaya bila perbuatan tadi mratandani dia harus babad hutan di situ. coguna mengawali hidup sendiri di tempat situ. coguna cari ikan untuk nyambung hidup, kalau sewaktunya cari banyak diberikan saudara tangga tempat yang sudah sakwetara waktu menempati di situ. gaulnya yang semanak, rendah hati dan senang tolong-menolong banyak yang sama hormat. hidupnya kajen warga kiri kanannya kalau menyebut coguna sunan ngireng-ireng, karena setiap ndinanya coguna memakai sandangan serba hitam dan tindakannya di tegur sapa seperti tindakannya sunan. apa lagi bila sakpejagong banyak pengetahuan kebaikan yang dibincangkan. maka tidak mokal orang-orang dha menyebut sunan ngireng-ireng. coguna jumpa jodo dan hidup warga juga di tempat situ sampai sampai meninggalnya. ki coguna dan nyi coguna disareke i tempat situ juga yang menjadi cikal akan. maka untuk pengingat tempat situ dinamakan cagunan.